உதிர்ந்து
காய்ந்த மல்லிகை
இன்னும்
காயாத நினைவுகள்
வெளுத்துப்போன
வளையல்கள்
வண்ணங்குழையா
நிகழ்வுகள்
பழுப்பேறிய
கடிதங்கள்
பழுதில்லாது
வற்றிப்போன கண்ணீர்
நாளெல்லாம் நேரில்
பார்த்த முகம்
அவ்வப்போது
மதுக்கோப்பையில்
நிழலாடும் உருவம்
நீ
இரசித்த புகை
நீ
நுகரவியலா
தூரத்தில்
கரையும் புகை
உன் காலம்
அங்கே யாருடனோ
என் காலம்
இங்கே யாருடனோ
ஆனாலும் இளைப்பாற்றுகின்றன
உனக்கான
என்
திரையிசைப்பாடல்களில்
நம் காதல்
*பொன்.இரவீந்திரன்*
