அவள் விழிகளின்
கதவுகளாம் இமைகள் அவனிடம் செல்லமாய் ஒருநாள் கோபித்துக் கொண்டன! உனக்கு அவள் விழிகளே பெரிதென்று கருதுகிறாய்!இடையில் இமைகளாய் நானிருந்து ஆற்றும் சேவைகளை ஏனோ மறக்கிறாய்!
நானின்றி அவள்விழிகள் சிறகடித்து உன்னிடம் பேசுமோ?எனக் கேட்டன!
அவனால் பதிலேதும் கூறமுடியவில்லை!
த.ஹேமாவதி
கோளூர்
