நீ
எப்படியோ
நானறியேன்
ஆயினும்
உன்னைத்
தொடருகிறேன்
காலடி நிழலாய்
சூடும் மலராய்
உதிர்க்கும் சொற்களாய்
சிந்திய சிரிப்பாய்
தொலைதூரப்
பக்தனின்
கோபுரக்கலசங்களாய்
சிருவாட்டுச்
சில்லரையாய்
சுங்குடி மடிப்பாய்
கண்டாங்கிச் சேலை
முந்தியில் முடித்த
அவிழ்க்காத நேர்த்திக்கடனாய்
*பொன்.இரவீந்திரன்*
