நீரிடம் சொன்னேன்
தீயிடம் சொன்னேன்
ஊரிடம் சொன்னேன்
உறவிடம் சொன்னேன் பாரிடம் சொன்னேன்
சேரிடமறியா சேர்ந்திருத்தல் எத்தனை
வேர் தடமழிக்கும் என்பதை
வரியாய் சொன்னாலும்
வேறிடம் போகும் கானாங்
குருவிகள் போல் தவிக்கும்
காலம்
வரும்முன்னர் மரம் வளர்த்து
வளம் கொழிக்கும் உபாயந்
தன்னை
செவிபெற்றும் செவிடராய்ப்
போய் நிற்கும்
சிதிலமனம்கொண்டு ந(ட)டி
-ப்பார் முன்பு சேற்றிற்கரைத்த சந்தனமாய்
கவிழ்த்துப்போட்டு
கவி வழியே *கோடைமழை*
வரம்வேண்டி; வரவும்வேண்டி
காத்துக்கிடக்கும் மாந்தரே
*செய்வனத்திருந்தச்செய்* —திருந்தாலே நான்உமக்கு
*பருவத்தே பயிர் வளர்* க்க
உயிர் நீரை மும்மாரி
பொழிந்து இருப்பேனே!
நிழல் நீக்கி நிஜம்தேடும்
மானிடராய் நீர் மாற இன்னமும் தாமதமேன்?
வத்சலா