🏻👧🏻மகளிர் தினம்👧🏻

மாதங்கள் மறைந்துபோயின

*மகளிர்தினம்* கொண்டாடி!நாட்களும் நகர்ந்துபோயின

*நங்கையர்தினம்* வந்தாடி!நினைவு ஏட்டை இன்று

திறந்து பார்க்கிறோம் அவை

*இனியவை நாற்பது* அல்ல

அல்லவே அல்ல...... அவை

**இனியவை நான்காயிரம்*

என்றேமாறியிருக்கிறதென

பஞ்சமின்றி கவிசொல்வேன்!நெஞ்சினிலே பதிந்தே

வைப்பீர் மா தவத்தீர்!

*பெண்கள்நாட்டின்கண்கள்*

என்பதையும் தாண்டி இவள்

என்ன கூறிடுவாள்என்பீரோ?

என்னுள்ளத்து *பெண்ணை* 

ஏற்றித்தானே பாடிடுவேன்? 

*பெண்* அவளாண்டவனின்

*அற்புத உருவாக்கம்* !ஆதாமின் விலா எலும்பை

ஆதாரமாய்க் கொண்டு

அவதரிக்கவைக்கப்பட்டவள்

தன்னுடையவர்களைவிடாது

தாங்குவதில் *நங்கூரமவள்* 

தன்சுகம் தொலைப்பதிலே

எரியும் *கற்பூரம்* அவள்!துணையொருவன்வருங்கால்

வளைகரம்கொண்டவனைத்   

தாங்கிடும்*ஆலமரம்*.             இழைய இழையத் தேய்ந்தும் இல்லறம்மணந்திடும்

                      *சந்தனமரம்* 

பிறந்தவீட்டுகௌரவம்காக்க

பழிசொல்லைமௌனத்தால்

பந்தம்காக்க சுமந்திடுவாள்!புகுந்தவீட்டுப்பெருமைதனை

விட்டுத்தராது வழிநடத்திடும்

*கலங்கரைவிளக்கமவள்*

கொண்டவன் தோல்வியில்

தவித்துத் துவள்கையில்....... தோள்  அணைக்கும் உற்ற 

*தோழியாவாள்* அவள்

பிள்ளையும் தகப்பனும்

பிணங்கும் வேளைகளில்...... 

சுணக்கம் காட்டாத நிறைத்

*துலாக்கோல்* அவள்! கொழுநன் வாழ்வெழுத்தில்

தரமிகு *தாயாவாள்*!  காமக்கண்கொண்டுஅருகிட

எழித்திடும் *செந்தீயாவாள்*

உள்ளத்தில் ஆயிரம் 

                  கனவிருப்பினும்.. 

உற்றவர்கனவை நனவாக்கும் பூவுலகின் *நந்தினிபசு* அவ

நாள்தோறும் தேய்வது நிலவு

மட்டுமல்ல அவளின் சின்னஞ்சிறு ஆசைகளுமே!

தாயாய்,தாரமாய்,சோதரியா,

மகளாய்,மருமகளாய், பேத்தியாய்,அத்தையாய், சித்தியாய்,தோழியாய் என... *நவ அவதாரமெடுக்கும்* அவளோர் *பரிபூரணி* !

*தார்மீகம்* காக்கும்ஆசான்!

ஆதாரத்தூணாய் நிற்கும்

பூங்கொடியாள் அவளே என்

*இதயப் பெண்* அவள்புகழ்

என்றென்றும் வாழிய!வாழியவே! 🌹வத்சலா🌹